همایون خرم زادهٔ نهم تیر ماه ۱۳۰۹ در بوشهر است. مادرش به موسیقی ایرانی و دستگاه همایون علاقه عجیبی داشت و به این دلیل نامش را همایون نهاد.
همایون از کودکی به تشویق مادر و به تقلید از نوازندگان، تار چوبی تهیه کرد و سیمی هم بر آن بست و تاری برای خود ساخت و به نواختن آن پرداخت. وی چنان به این ساز ساخت خود علاقه مند بود که آن را هیچگاه از خود دور نمی کرد، حتی زمان خواب. تا اینکه بالاخره مادر با پرداخت 12 تومان یک ویلن برای او می خرد.
خرم در سن ۱۰-۱۱ سالگی به مکتب استاد صبا راه یافت و چند سال بعد به عنوان نوازندهٔ ۱۴ ساله، در رادیو به تنهایی به اجرا پرداخت.
همچنین همایون خرم دارای تحصیلات دانشگاهی در رشته مهندسی برق از دانشگاه علم صنعت ایران بود.
او چنان در مهارت خود پیشرفت کرد که در اوان جوانی آثارش از رادیو پخش شد.
همایون خرم با اکثریت قریب به اتفاق خواننده های دهه های طلایی موسیقی ایران، دهه چهل و پنجاه همکاری داشت. مانند: قوامی، شجریان، الهه، مرضیه، دلکش، ایرج و گلپایگانی.
کارهای او به قدری در حافظه جمعی مردم ماندگار است که بسیاری از این آثار پس از انقلاب با صدای خواننده های مختلف بازخوانی شده است. توانایی او در آفریدن ملودی های جاندار و پرتپش در سهل ترین وجه شنیداری ممکن زبانزد بود.
آثار شاخص و محبوب
برخي از مشهورترين آثار او عبارتند از: تو ای پری کجایی با صدای حسین قوامی، امشب در سر شوری دارم با صداي پروین، ساغرم شکست ای ساقی با صداي مرضیه، رسوای زمانه منم با صداي الهه.
بسیاری از آثار او بارها توسط خوانددگان مختلف بازخوانی شده است. از نمونه های موفق این بازخوانی ها با صدای محمد اصفهانی به گوش رسیده است.
از كتاب هاي او نيز مي توان به: غوغای ستارگان، ردیف اول و ردیف دوم راست کوک اشاره كرد.
استاد همایون خرم مولف چندین کتاب از جمله: غوغای ستارگان، ردیف اول، ردیف دوم و چهار مقام است.
استاد همایون خرم مدت طولانی استاد دانشکده موسیقی دانشگاه ملی بود و همچنین عضو شورای عالی موسیقی رادیو.
خرم یکی از اعضای شورای عالی خانه موسیقی ایران و دارای مدرک درجه یک هنری از وزرات فرهنگ و ارشاد اسلامی بود.
استاد خرم در ۲۸ دی ۱۳۹۱ در تهران چشم از جهان فرو بست.